Lexicale achterstand van kinderen met farmacoresistente epilepsie is leeftijdsafhankelijk - Een onderzoek naar benoemen van afbeeldingen

Achtergrond en doel Kinderen met epilepsie scoren bij taalonderzoek meestal significant lager dan gezonde leeftijdgenoten. Tot beter begrip hiervan vergeleken wij kinderen farmacoresistente leeftijdgenoten in een benoemtaak als index van het lexicon. Onderzoeksvragen waren: verschillen de groepen aantallen goede benoemingen en/of hoeveelheid baat geboden hulp; hebben verwervingsleeftijd gebruiksfrequentie woorden (namen afgebeelde voorwerpen) invloed; zijn door kindertijd heen gelijk; is invloed vaststelbaar epilepsievariabelen, demografische variabelen (leeftijd, geslacht, intelligentiequotiënt), omgevingsvariabele opleiding ouders. Methode Vijfenveertig (leeftijd 3,4 - 17,9 jaar; 20 meisjes) 86 gezonde, per patiënt op geslacht leeftijd gematchte kinderen/jongeren benoemden lijntekeningen voorwerpen die verwezen naar vroeggeleerde hoogfrequente (VH), laagfrequente (VL) laatgeleerde (LL). Bij willekeurig deel onjuiste of uitblijvende gaf onderzoeker hulp vraag te stellen functie voorwerp. Als dat niet hielp, volgde fonologische aanwijzing. Goede werden categorie geanalyseerd. Groepsverschillen niet-parametrisch getoetst. Exploratief lineaire regressie ziekte- andere invloeden Resultaten Er was geen verschil percentages epilepsie- controlekinderen direct alle plaatjes goed benoemden. Ook hadden verschilden tussen beide groepen. Wel waren gemiddelde benoemscores controlekinderen. Dit groepsverschil verdween toenemende VH- VL-woorden maar LL-woorden. De nam toe ging om VL-woorden. Voor LL-woorden toonde epilepsiegroep minder leeftijdgebonden toename. Hoe vroeger leven ontstaan, des zwakker benoemen Conclusie kunnen hun achterstand ontwikkeling lexicon althans voor vroeg geleerde inhalen. stimuleert (i.c. vragen voorwerp aanwijzing) zoeken